Dublin to Kangerlussuaq

“Dublin zal u geleidelijk betoveren. De stad werd in de 9-e eeuw gesticht door de Vikings aan de oevers van de rivier Liffey en ligt in een van de mooiste natuurgebieden in een Europese hoofdstad. De architectuur is een mengelmoes van verschillende periodes, met onder meer middeleeuwse geplaveide straten in Temple Bar, elegante terrassen en schaduwrijke pleinen uit de Georgian periode en de moderne architectuur van het vernieuwde Docklands district.

Dublins compacte stadshart wordt verdeeld door de langzaam stromende Liffey die uitmondt in de brede baai van Dublin. De straten van Dublin hebben zowel iets ruigs als gracieus en hebben tot inspiratie gediend van enkele van de meest gevierde schrijvers uit de 19-e en 20-e eeuw. Om die reden heeft de UNESCO Dublin uitgeroepen tot Wereldstad van de Literatuur.

Hoewel de geschiedenis een grote aantrekkingskracht uitoefent op bezoekers is het moderne Dublin een levendige stad met een bruisende technologiesector en een jonge bevolking die een eigen frisse stempel drukt. Misschien gebeurt het tijdens een gezellig praatje met een local of terwijl u nipt van een glas Guinness in een historische pub, maar u valt onverbiddelijk voor de charmes van Dublin.”

Portrush is adjacent to the stunning North Antrim coastline. Here lies the medieval Dunluce Castle ruins. Perched picturesquely at the edge of a rocky outcropping high above the sea, the castle is dramatically surrounded by terrifyingly steep drops, which the early Christians and Vikings would have considered a very important security feature. The castle and surrounding areas have been frequently used for the filming of “Game of Thrones”.

“Hoewel de Shetlandeilanden een deel zijn van het Verenigd Koninkrijk, zijn de wortels van deze plek evenzeer Noors als Schots. Dit is te zien in de vele archeologische vindplaatsen en de vele culturele evenementen op deze archipel, evenals het unieke dialect dat sterk is beïnvloed door het Oudnoors.

Hoewel de economie is gebaseerd op energiewinning, met name de olie-industrie van de Noordzee en een groeiend aantal windmolenparken, leeft in Shetland de traditie van de visserij en textielproductie nog voort. Traditie ligt ook ten grondslag aan de’ belangrijkste festivals van deze eilanden, zoals het wereldberoemde op Vikingen geïnspireerde Up Helly Aa vuurfestival dat elk jaar in januari wordt gehouden, en kleinere volksfeesten die het hele jaar door plaatsvinden.

Deze eilandengroep ligt halverwege tussen Schotland, Noorwegen en de Faeröereilanden en kent een divers dierenleven, waaronder de beroemde Shetlandpony’s, die zeer gemakkelijk herkenbaar zijn door hun opvallende korte benen en dikke vacht. Bekijk de pony’s en de unieke zwarte Shetland-schapen van dichterbij tijdens de schilderachtige rit naar de bijzondere archeologische locatie uit het bronzen tijdperk bij Jarlshof. Als u ervoor kiest om wat tijd door te brengen in Lerwick, ga dan naar Commercial Street voor unieke winkels en eetgelegenheden.

Een verrassend aantal muzikanten, schrijvers en filmmakers hebben Shetland als thuisbasis. Het nieuwe Mareel centrum voor de beeldende en podiumkunsten getuigt van het groeiende belang van de kunstenaarsgemeenschap voor de Shetlandse manier van leven.”

“Hoewel de meest zuidelijke eilanden van Orkney dicht aan weerszijden van de noordoostelijke hoek van het Schotse vasteland liggen, heeft de archipel (in totaal ongeveer 70 eilanden) en zijn bewoners net zoveel gemeen met Scandinavië als ze met Schotland hadden. De eilanden van Orkney waren tot de 15e eeuw politiek gezien onderdeel van Noorwegen.

Tegenwoordig zijn de Orkadianen een groep Schotten die tamelijk hecht zijn en veel samenwerken. Een rijke gemeenschap van kunstenaars en pachters (kleine boeren), vissers en handelaars. De topattractie voor toeristen is de rijkdom aan prehistorische locaties op Orkney, waaronder rechtopstaande stenen, grafkamers en zelfs nederzettingen uit het stenen tijdperk, zoals Skara Brae, dat rond 3000 B.C.E. bewoond was. Korter geleden werd Orkney, omdat het zo afgelegen is, uitgekozen als de plek voor Italiaanse krijgsgevangenen tijdens de tweede wereldoorlog; een kapel die door hen werd gebouwd is een populaire attractie.

De hoofdstad van het eiland is Kirkwall (oorspronkelijk Kirkjuvagr , dat Kerkbaai betekent). Hier vindt u de kathedraal van St Magnus, een van slechts twee kathedralen van voor de reformatie die nog grotendeels intact zijn gebleven in Schotland (de andere is St Mungo in Glasgow). Het in de buurt gelegen historische stadsdeel bevat het paleis van de graaf, gebouwd voor de beruchte graaf Patrick Stewart, wiens vader een bastaardzoon van koning James V was en die wegens landverraad in 1615 geëxecuteerd werd.”

Gloriously remote, St. Kilda is an archipelago 50 miles off the Isle of Harris. Although the four islands are uninhabited by humans, thousands of seas birds call these craggy cliffs home, clinging to the sheer faces as if by magic. Not only is St. Kilda home to the UK’s largest colony of Atlantic Puffin (almost 1 million), but also the world largest colony Gannets nests on Boreray island and its sea stacks. View less

The islands also home decedents of the world’s original Soay sheep as well as having a breed of eponymously named mice. The extremely rare St. Kilda wren unsurprisingly hails from St. Kilda, so birders should visit with notebook, binoculars and camera to hand. While endemic animal species is rife on the island, St. Kilda has not been peopled since 1930 after the last inhabitants voted that human life was unsustainable. However, permanent habitation had been possible in the Medieval Ages, and a vast National Trust for Scotland project to restore the dwellings is currently being undertaken. The islands even enjoyed a status as being an ideal holiday destination in the 19th century. Today, the only humans living on the islands are passionate history, science and conservation scholars. One of the caretakers even acts as shopkeeper and postmaster for any visitors who might like to send a postcard home from St. Kilda. It should be noted that St. Kilda is the UKs only (and just one of 39 in the world) dual World Heritage status from UNESCO in recognition of its Natural Heritage and cultural significance.

“Djúpivogur is een stil vissersdorpje met minder dan 500 inwoners. Het ligt aan de oostkust van IJsland en dateert uit de Vikingtijd. Ondanks de angstaanjagende reputatie van degenen die Djúpivogur stichtten, trekt de dramatische natuurlijke omgeving tegenwoordig bezoekers naar deze afgelegen uithoek van het land. Gelegen op Berufjörður, vlakbij indrukwekkende natuurwonderen zoals de Hofellsjökull-gletsjer en de Vallei der Watervallen. Waar u ook gaat in deze regio, u komt schitterende vergezichten tegen en een landschap gevormd door gletsjers en geothermische activiteit.

In het dorp zelf vindt u intrigerende plekken zoals Langabúð, een blokhut uit 1790 waar nu artefacten uit de lang-geëerde volkstradities van IJsland te zien zijn. (Waaronder het geloof in een ‘verborgen volk’ dat in het eeuwenoude, door wind geteisterde landschap van rotsen, gletsjers en lava leeft.) Ook kunt u naar het nabijgelegen Papey Island afreizen om een deel van IJslands zeevogelpopulatie te ontmoeten, waaronder schattige, grappige papegaaiduikers. Deze vogels zijn op IJsland zo geliefd dat ze lange tijd het symbool waren van de nationale luchtvaartmaatschappij en zowaar de menselijke bevolking 25 tot 1 in aantal overtreffen”

The name Vestmannaeyjar refers to both a town and an archipelago off the south coast of Iceland. The largest Vestmannaeyjar island is called Heimaey. It is the only inhabited island in the group and is home to over 4000 people. The eruption of the Eldfell Volcano put Vestmannaeyjar into the international lime light in 1973. The volcano’s eruption destroyed many buildings and forced an evacuation of the residents to mainland Iceland. The lava flow was stopped in its tracks by the application of billions of liters of cold sea water. View less

Since the eruption, life on the small island outpost has returned to the natural ebb and flow of a small coastal fishing community on the edge of the chilly and wild North Atlantic.

On 14 November 1963, a trawler passing the southernmost point of Iceland spotted a column of smoke rising from the sea. Expecting to find a burning boat they were surprised to find instead, explosive volcanic eruptions. They were witnessing the birth of a new island. Columns of ash reached heights of almost 30,000 feet in the sky and could be seen on clear days as far away as Reykjavík. The eruptions continued for three and a half years, ending in June 1967.

Once formed, Surtsey was 492 feet above sea level and covered an area of almost 2 square miles. The island was named after the Norse fire god Surtur. It is a perfect scientific study area used to understand the colonization process of new land by plant and animal life.

De meest noordelijke hoofdstad van de wereld is zo relaxt en ontspannen als nergens anders op aarde. Door Reykjavík stroomt geothermisch water en het heeft een overweldigende achtergrond van ontoegankelijke lavavelden, majestueuze gletsjers en regenboogkleurige huizen, en daardoor is het beroemd om zijn natuurlijke wonderen en indrukwekkende vergezichten. Maar wat minder bekend is, is dat de piepkleine IJslandse stad een cultureel aanbod heeft dat veel bestemmingen twee keer in grootte overtreft. Verken de musea en kunstgalerieën van wereldklasse overdag en breng daarna de avonden door in gezellige cafés en bars. De bloeiende eetcultuur bevat traditionele Scandinavische gerechten en internationale trends, en het creatieve vermogen van de stad heeft een hoge snelheid met internationaal gerenommeerde ontwerpers, musici en kunstenaars. Zelfverzekerd, maar niet verwaand; deze stad is echt uniek.

The transit through the Sound is one of this voyage’s highlights. Connecting the Labrador Sea with the Irminger Seat, Prince Christian Sound or “Prins Christian Sund” in Danish is named after Prince (later King) Christian VII (1749-1808).

100 km (60 miles ), long and at times just 500 m (1500 ft) wide, this majestic and spectacular fiord throws you back into a Viking era – flanked by soaring snow-topped mountains, rock-strewn cliffs and rolling hills, it is as if time has stood still and one easily forgets that this is the 21st century. As you marvel at the sheer size of the mountains that surround you, with the Arctic waters lapping deceptively at the hull, revel in the silence enveloping you. Icebergs float serenely by, carrying with them the ages of time. Be sure to wear warm clothing as this is one spectacle that you do not want to miss.

If you’re looking for remote and remarkable then you have found it. Cruise through Prince Christian Sound to the western end and you’ll find Aapilattoq, a (very) small Greenlandic village of just 100 inhabitants. The name of the village means “sea anemone” in the local Greenlandic language, and the fact that the village has retained its Inuit name is a good indication of what you can expect; traditional village life much as it has been for the past 100 years.

Hunting and fishing are the main occupations here, and it is not unusual when taking a stroll through Aappilattoq, past the small school (where 22 pupils from ages 3-16 are enrolled) and church, to come across a polar bear skin drying in the wind behind a local dwelling. The village is hidden behind a prominent red rock and towering mountains, which make the village virtually inaccessible by land. Naturally, the Aapilattoq and its surrounding area are phenomenally rich in Arctic wildlife: Arctic fox and Arctic hare live in the countryside around the village while marine mammals include ringed seal, harbour seal, hooded seal, bearded seal, harp seal, humpback whale (typically in summer), minke whale, fin whale, narwhal, and beluga.

” Nanortalik, dat ‘de plaats met ijsberen’ betekent, is de meest zuidelijke stad van Groenland, en ligt op een eiland met dezelfde naam. In de stad, die in 1797 als een handelsdepot aan de mond van fjord Tasermiut gesticht werd, wonen tegenwoordig ongeveer 1,000 mensen. Hoewel het eiland zijn naam aan ijsberen te danken heeft, is de kans dat u deze harige reuzen zult zien tamelijk klein. U zult hier een plek van majestueuze schoonheid en vriendelijke, gastvrije bewoners ontdekken.

Van de nabijgelegen Tasermiut Fjord, waar rotsachtige toppen oprijzen boven een smalle gletsjerinham, tot het Qinnguadal, het enige bos in heel Groenland, is Nanortalik omgeven door natuurlijke wonderen. Cultureel valt er net zoveel te beleven. Geschiedenisfanaten kunnen hun hart ophalen, want het Nanortalik-museum onderzoekt inheemse, Oudnoorse en Europese koloniale geschiedenis die Groenland gevormd heeft, met negen historische gebouwen en de oudste umiak (boot van zeehondenleer) ter wereld. Om de rijkdom van de Groenlandse tradities echt te waarderen, moet u zeker een lokaal koorconcert bijwonen. U beleeft hier een unieke mix van muzikale disciplines zoals u nog nooit ergens hebt meegemaakt.”

In the local Kalaallisut language, Uunartoq means ‘hot’, and there is no mystery why. Several warm springs exist in Greenland, but Uunartoq Island is the only site where the waters form a pool warm enough to bathe in. Although not as well known as the famous springs of Iceland, nowhere can challenge Uunartoq for scenery. The picturesque series of steaming pools are backed by some of the best scenery Greenland has to offer. View less

Icebergs larger than city blocks drift through the labyrinth of fjords which make up Southern Greenland, passing as they drift towards the ocean. Mountains pierce the clouds, and the tundra blooms in the long summer days; and there is no better way to appreciate the spectacular wilderness of South Greenland than from the perfectly warmed natural comfort of the Uunartoq hot spring. The ancient crystalline rock of Southern Greenland is nearly two billion years old. A fault in the rock allows water to sink down into the ground, where Earth’s internal heat warms it, causing it to rise again. Uunartoq Island is the site where this water escapes, forming a sandy pool heated constantly from below. Basic changing facilities and a grass walkway to the stone-lined pool allow visitors comfort, while reconnecting with nature. It is believed that the Norse settlers in Greenland knew of and made use of the pool, but the island has never been inhabited, excluding a few summerhouses belonging to local residents.

De stad Qaqortoq, in de buurt van Cape Thorvaldsen, is een van de meest drukbevolkte steden in zuidelijk Groenland. Het gebied heeft een rijke geschiedenis, want het wordt al sinds de prhistorie continue bewoond. U kunt nog steeds door de hele regio de sporen zien van de Noorse en de Thule-cultuur, te beginnen met de ruïnes van de 14e eeuwse Hvalsey-kerk bij de dicht bij gelegen fjord Hvalsey.

Het stadje Qaqortoq heeft de oudste fontein in Groenland, gebouwd in 1932, met walvissen die water spuiten uit hun spuitgaten. De meeste bezienswaardigheden van de stad, inclusief restaurants en het Qaqortoq-museum, zijn gelegen op of dicht bij het belangrijkste plein.

Belangrijke locaties in de buurt zijn o.a.: Uunartoq Hot Springs, de enige verwarmde buitenspa in Groenland, het Tasersuaq-meer en de permanente kunstinstallatie Stone and Man, een 40-tal stenen beeldhouwwerken door hedendaagse Noorse kunstenaars die in het landschap in en rondom Qaqortoq geïntegreerd zijn.De stad Qaqortoq, in de buurt van Cape Thorvaldsen, is een van de meest drukbevolkte steden in zuidelijk Groenland. Het gebied heeft een rijke geschiedenis, want het wordt al sinds de prhistorie continue bewoond. U kunt nog steeds door de hele regio de sporen zien van de Noorse en de Thule-cultuur, te beginnen met de ruïnes van de 14e eeuwse Hvalsey-kerk bij de dicht bij gelegen fjord Hvalsey.

Het stadje Qaqortoq heeft de oudste fontein in Groenland, gebouwd in 1932, met walvissen die water spuiten uit hun spuitgaten. De meeste bezienswaardigheden van de stad, inclusief restaurants en het Qaqortoq-museum, zijn gelegen op of dicht bij het belangrijkste plein.

Belangrijke locaties in de buurt zijn o.a.: Uunartoq Hot Springs, de enige verwarmde buitenspa in Groenland, het Tasersuaq-meer en de permanente kunstinstallatie Stone and Man, een 40-tal stenen beeldhouwwerken door hedendaagse Noorse kunstenaars die in het landschap in en rondom Qaqortoq geïntegreerd zijn.

18 kilometers northeast of Qaqortoq, Hvalsey is part of Qaqortukulooq, one of the five sites of the UNESCO World Heritage Arctic farming complex Kujataa. Between Eriksfjord to the north and Einarsfjord to the south, the Hvalseyfjord branches off from Einarsfjord. Although Hvalsey is better known for the well-preserved ruins of one of the sixteen churches in the Norse’s Eastern Settlement, the church was in a farmstead known as Thjodhild’s Stead. View less

This farmstead at the northeastern end of the fjord included a large building with living quarters, a hall and livestock pens, as well as other livestock pens, a storage building and a warehouse –the ruins of which can still be seen. The Norse farming laid the foundation for the Inuit farming in later centuries, leading to the UNESCO World Heritage status in 2017. In the 14th century account “Descriptions of Greenland” the abundant fish, a reindeer farm on Reindeer Island and Hvalsey’s name “Whale Island” clearly indicate that the Norse had ample food sources at that time. The church was built in the Anglo-Norwegian style of the 13th century, but is known to have been built over an older graveyard. The farmstead is mentioned in the Icelandic “Book of Settlements” as property of the Kings of Norway, and the last documented event of the Norse in Greenland is a wedding which took place in the church in September 1408. After almost 600 years of abandonment, conservation work had to be done to prevent the seaward wall from collapsing.

Nuuk, voorheen bekend als Gothab, is de moderne hoofdstad van Groenland, met een universiteit, cafés, musea, bussen en winkels. Wanneer je in deze kleine metropool van 14.000 bent, zul je merken dat je nooit ver van de natuur-arenden glijdt majestueus over gletsjerpieken, en late, late zonsondergangen worden verlicht door het mysterieuze noorderlicht.

Evighedsfjord (Eternity Fjord) is a large fjord northeast of Kangaamiut in southwest Greenland. The fjord has a length of 75 kilometers and several branches with numerous glaciers coming down from the Maniitsoq Ice Cap to the north can be seen. The Evighedsfjord has several bends and whenever the ship reaches the supposed end the fjord continues in another direction and seems to go on forever. Qingua Kujatdleq Glacier is at its southeastern end.

At the northwestern end a U-shaped valley has seven glaciers coming down from the mountains but not reaching the water. The glaciers had their maximum extent around the year 1870 and have gone through several cycles of advance and retreat. The mountains on either side of the fjord can reach in excess of 2,000 meters and the fjord has a depth of up to 700 meters. Evighedsfjord’s snowline is at 1,100 meters and the Evighedsfjord region is famous as one of Greenland’s best heli-skiing areas.

Kangaamiut (the People of the Fjords) is a settlement which clings to the shoreline of Greenland’s Arctic Circle region, backed by some of the country’s most spectacular fjordlands. The nearby pinnacle-shaped mountains gave the Danish-Norwegian colonial settlement its original name of Sukkertoppen (Sugarloaf) and the town recently celebrated its 250th anniversary. Here, one can experience small-town Greenlandic culture at its most authentic. The town is scattered across a small hill, displaying all the colourful buildings of the town at once; it is impossible to take a bad photo here. View less

A system of staircases and boardwalks leads to the top of the hill, an area used to helicopter transport which offers jaw-dropping vistas of the wilderness around the settlement. The locals are proud of their Inuit history and culture, and the people of Kangaamiut are friendly and welcoming to vistors. Depending on the day, one could see local men selling fresh fish or reindeer meat from the surrounding fjords or flensing their catch on the rocks of the harbour, local women selling intricate homemade beaded necklaces and carvings, or even be invited into a local home to share a pot of coffee with some of the friendly residents, who are always happy to have visitors. Although the scenery is world-class, as in many towns in Greenland, wonderful memories of the welcoming residents are the most treasured.

Sisimiut (‘The People of the Fox Holes’) is Greenland’s second city, the largest Arctic City in North America, and a hub between the warmer South and the frozen North of the country. With a young, dynamic population, including students from all over the country, Sisimiut is one of the fastest growing cities in Greenland. View less

Inhabited for more than four and a half thousand years, the Danish Colonial Era saw the rapid development of the city into a trade centre, and the old buildings and artefacts can be seen at Sisimiut Museum, a collection of beautifully restored buildings displaying everything from ancient turf houses to modern Inuit art. The local artisans are considered some of the best in Greenland, and often sell their wares direct from their communal workshop in the harbour, where they barter with hunters for raw materials. Today, modern industry focussed on processing sea food and shipping; KNI, the state-run chain of general stores operating in even the most remote settlements is based in Sisimiut. Most residents still live in the colourful wooden houses Greenland is so well known for. Sisimiut’s vast back country offers excellent opportunities for hiking and fishing, and the locals often use sled dogs or snowmobiles to get around their vast mountainous playground during the long winters. In the summer, one can walk as far as Kangerlussuaq International Airport, a trail also used for the gruelling Polar Circle Marathon, one of the toughest endurance events in the world.

Kangerlussuaq is a settlement in western Greenland in the Qeqqata municipality located at the head of the fjord of the same name (Danish: Søndre Strømfjord). It is Greenland’s main air transport hub and the site of Greenland’s largest commercial airport. The airport dates from American settlement during and after World War II, when the site was known as Bluie West-8 and Sondrestrom Air Base. The Kangerlussuaq area is also home to Greenland’s most diverse terrestrial fauna, including muskoxen, caribou, and gyrfalcons. View less

The settlement’s economy and population of 512 is almost entirely reliant on the airport and tourist industry.